φαινακετίνη

και φαινασετίνη, η, Ν

χημ. άλλη ονομασία τής χημικής ένωσης ακετοφαινετιδίνη ή π-αιθοξυακετανιλίδιο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. αγγλ. phenacetin < phen- (< φαίνω) + acetin (βλ. ακετίνη). Ο τ. φαινασετίνη μαρτυρείται από το 1897 στην εφημερίδα Άστυ].